Błękitne rozwińmy sztandary_11-11-2011 r.

Na tegoroczne obchody Święta Niepodległości, które zostało przywrócone dopiero w roku 1989 ustawą Sejmu zaprosił w Twardogórze kustosz bazyliki i proboszcz parafii ks. Ryszard Jeleń podczas niedzielnej Eucharystii.  „Przed nami jedno z najważniejszych świąt narodowych. 93 – lata temu nasi przodkowie, po 123 latach rusyfikacji i germanizacji, latach wywozu na Sybir, rugowania z ziemi ojczystej i powstańczych zrywów, ojcowie naszych ojców odzyskali swój kraj – Polskę. W piątek 11 listopada, zapraszamy do wspólnych obchodów 93 Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Dla uświetnienia tego szczególnego dnia w naszym Sanktuarium zostanie odprawiona o godz. 10:00 uroczysta Msza święta za Naszą Ojczyznę i za mieszkańców Miasta i Gminy Twardogóra. Natomiast o godz. 16:00 zapraszamy do Oratorium (sala św. Jana Bosko) na koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu naszego parafialnego chóru Rapsodia” . Przed rozpoczęciem Mszy św. Twardogórska Orkiestra Dęta pod batutą Stanisława Miśkiewicza wykonała utwór „Marsz-marsz Polonia”, a następnie wspólnie odśpiewano Hymn Polski. W trakcie śpiewu chóru parafialnego „Rapsodia” pieśni „Błękitne rozwińmy sztandary” do bazyliki wkroczyli procesjonalnie ministranci, poczty sztandarowe, włodarze miasta i gminy oraz celebrans ks. proboszcz Ryszard Jeleń. Z radością kapłan powitał tak licznie zgromadzonych parafian, burmistrza Jana Bernackiego, przewodniczącego rady Stanisława Adamskiego, dyrektorów placówek oświatowych, poczty sztandarowe ze szkół podstawowych nr 1, 2, gimnazjum, ZSP, Ochotniczych Straży Pożarnych w Twardogórze, Grabownie Wielkim, Goszczu i Domasławicach oraz Koła Łowieckiego „Cyranka”. Kazanie wygłosił ks. Andrzej Reca nawiązując do obchodów święta w swoim dzieciństwie. Ukazał rozumienie ojczyzny przez chrześcijanina, który sięga do ojczyzny niebieskiej. Dla Polaka natomiast ojczyzna wiąże się z krajobrazem i jak mawiał bł. Jan Paweł II „tu wszędzie pachnie Polską”. Jeszcze inaczej ojczyznę widzi patriota. Ksiądz kaznodzieja wspomniał również, że wiara ojców z trzech zaborów doprowadziła do powstania jednej ojczyzny, To oni nie zdradzili swojego języka pomimo, że zaborca zmuszał ich nawet do modlitwy w swoim języku. Na koniec Mszy świętej ks. proboszcz podziękował władzom miasta, dyrektorowi ZGKiM Alojzemu Kuligowi, dyrektorom szkół i przedszkola za życzliwość i następnie odśpiewano wspólnie „Boże coś Polskę”. Wierni opuszczali świątynię przy dźwiękach orkiestry, która grała „Szarą piechotę”, Popołudniowe świętowanie odbyło się w kameralnych warunkach w Sali św. Jana Bosko przy oratorium. Ponad setka uczestników wysłuchała pieśni w wykonaniu twardogórskiego chóru „Rapsodia”, któremu akompaniował Robert Orlkikowski. Na koncert chóru przybył również przewodniczący RM Stanisław Adamski, inspektor ds. oświaty Wioletta Cijka. Koncert otworzyła dyrygent Helena Piotrowska, a prowadził go prezes chóru Józef Gąbka, wprowadzając w poszczególne utwory. Koncerty pieśni patriotycznych twardogórskiego chóru 11 listopada stały się już tradycją. Są one również hołdem składanym przodkom i mają na celu uświadomienie sobie ich ogromnej miłości do ojczyzny, która była pierwszą po Bogu świętością. Jako pierwszy wykonano utwór „Gaude Mater Polonia”, a następnie „Rotę”, „Warszawiankę”, Rozbrzmiewały także takie pieśni jak „ Dalej bracia do bułaka” , „Bywaj dziewczę zdrowe”, „Marsz strzelców z 1863r”, „Marsz pierwszej brygady”, „Płynie Wisła płynie”, „O, Panie, któryś jest na niebie”, melancholijny „ Deszcz jesienny deszcz”, optymistyczna „Karpacka brygada” i uroczyste „Ojczyzna ma droga”, „Polski kraju święty” oraz „Modlitwa o pokój”. Nie mogło w czasie koncertu zabraknąć pieśni nawiązujących do okręgu lwowskiego, do stron które musieli opuścić ojcowie. Tęsknie więc zabrzmiało wykonanie solowe przez Mariana Kuliga  „Orlątko. Marsz Lwowskich Dzieci”

Do wspólnego śpiewania przygotowano kartki z tekstem pieśni takich jak: „Raduje się serce, raduje się dusza”, „Jak długo w sercach naszych”, „Legiony to żołnierska nuta”, Płynie wisła płynie”, „Przybyli ułani”. Na zakończenie dyrygent Helena Piotrowska podziękowała Robertowi Orlikowskiemu za akompaniament, całemu chórowi, a szczególnie najmłodszym członkiniom chóru piątoklasistkom Marysi Gąbce i Indze Dzięgielewskiej.