25 lecie Szkoły podstawowej nr 3 , ul. plac Piastów Twardogóra

"Dyrektor święty! Anielskie dzieci! Więc wszyscy żyją jak w raju!" Takie słowa zostały wypowiedziane przez młodych artystów ze Szkoły Podstawowej nr 3 Specjalnej i Gimnazjum nr 2 w Twardogórze podczas akademii z okazji 25 rocznicy powstania szkoły. Że tak jest naprawdę mogli się przekonać o tym zaproszeni goście, przyjaciele, którzy przekroczyli progi gościnnej placówki.

Ćwierćwiecze istnienia Szkoły rozpoczęto uroczystą mszą św. dziękczynną, którą odprawił i homilię wygłosił proboszcz ks. Ryszard Jeleń. W homilii zachęcał uczniów do zdobywania wiedzy. Uczniowie włączyli się w czynne uczestniczenie w Liturgii. Czytali Lekcję, Modlitwę Wiernych, a razem z przedstawicielami rodziców, nauczycieli, dyrektorem szkoły brali udział w procesji z darami.

W pomieszczeniach Szkoły gości witał dyrektor Marek Pawlicki . Obchody uroczystości rozpoczęto odśpiewaniem hymnu państwowego, a potem zaraz uczniowie przywitali wszystkich przybyłych na uroczyste świętowanie, jak umieli najlepiej czyli tańcem łowickim w strojach ludowych pod opieką Aleksandry Potyrały.

Jubileusz ten był nie tylko dniem świętowania, ale złożenia podziękowania wszystkim, którzy przyczyniali się, że placówka mogła się rozwijać i otaczać szczególną opieką uczniów, którzy nie tylko potrzebują wiedzy ale i dużo serca. Dyrektor Marek Pawlicki dziękując wręczył okolicznościowe pamiątki za pomoc i wspieranie działalności szkoły: panu Zbigniewowi Potyrale Staroście Powiatu Oleśnickiego, pani Małgorzacie Iwańskiej, panu Zygmuntowi Kuczyńskiemu, panu Lucka Fabio Lugli, księdzu Ryszardowi Jeleniowi, panu Józefowi Urbankowi, państwu Iwonie i Bogdanowi Szewczyk, fabryce Mebli "Gała Meble", panu Janowi Świeradowi, pani Bożenie Dżugaj, panu Zbigniewowi Hyszczynowi, panu Lucjanowi Strzale oraz za współtworzenie dzisiejszej rzeczywistości szkolnej: panu Henrykowi Sarnowskiemu, panu Marianowi Horbaczowi, pani Barbarze Witkowskiej, pani Ewie Kaźmierczak. {Prezesowi SHP "Sam. Chłopska" Stanisławowi Pyrkowskiemu, który wcześniej brał udział we mszy, a obowiązki zmusiły do wyjazdu do Wrocławia, dyrektor obiecał wręczyć podziękowanie, po jego powrocie. Niestety w drodze powrotnej Stanisław Pyrkowski zginął w wypadku samochodowym).

Uczniowie w podzięce odtańczyli taniec góralski, oczywiście w pięknych strojach ludowych.

W tym dniu nie zapomniano także o pracownikach szkoły, tych obecnych i tych, którzy rozkręcali działalność szkoły. Z okazji jubileuszu otrzymali z rąk dyrektora nagrody za wieloletnią pracę na rzecz szkoły: pan Bronisław Żegliński, pani Helena Piskozub, pani Aurelia Sywulska, pani Jadwiga Harych, pani Maria Ciołek, pani Aleksandra Potyrała, pan Mirosław Borowski, pani Jolanta Gabryelska, pani Dorota Gała, pani Iwona Jędryczko, pani Jolanta Franc, pani Dorota Banasiak - Franc, a za zaangażowanie w pracę szkoły,pani Grażyna Kozieł.

Starszy Wizytator Pani Leokadia Każmierczak i Starosta Zbigniew Potyrała podziękowali dyrektorowi za pracę wręczając także nagrody

Kiedy nadszedł czas składania gratulacji pierwszy głos zabrał starosta powiatowy Zbigniew Potyrała i wrócił do historii jak będąc jeszcze włodarzem w Twardogórze sprzedał budynek szkoły przy pl. Piastów Kuratorium, a potem szkoła powróciła pod zarząd powiatu.

Na ręce dyrektora. Szkoły wpływały listy gratulacyjne oraz upominki. Kosz kwiatów od rady powiatu, plecaki dla każdego ucznia od burmistrza z Twardogóry. Spółdzielnia Inwalidów "Spamel" zasponsorowała wyjazd uczniów do wrocławskiego ZOO. Gratulacje złożyli dyrektorzy powiatowych placówek oświatowych, dyrektorzy placówek oświatowych z terenu gminy Twardogóra. Ze słodyczami i gratulacjami przybyła dyrekcja Powiatowego Domu Pomocy Społecznej w Ostrowinie. A skoro przyszli goście, przynieśli prezenty uczniowie podziękowali im za to najlepszym występem, pode kierownictwem Iwony Jędryczko. Recytacje przeplatane piosenkami i wcieleniem się Łukasza Króla w różne postaci od pracowitej pszczółki, biegnącej do szkoły na dźwięk dzwonka, do wawelskiego smoka sprawiły wiele radości. Za nim wniesiono tort urodzinowy odśpiewano sto lat. Dwadzieścia pięć świeczek zdmuchnął wśród oklasków dyrektor Marek Pawlicki, a potem przebił umieszczony pod sufitem ogromny balon, z którego spadł na widownię deszcz małych baloników. Przed szkołą czekała jeszcze jedna niespodzianka. Znajdowała się w dużym pudle. Po otwarciu jego w niebo uniósł się ogromny balon w kształcie liczby 25 i poszybował wysoko nad szkołą.

A potem był czas na zwiedzanie szkoły, zapoznanie się z kronikami, dorobkiem uczniów i poczęstunek.